Metodyka

Monitorowanie stężenia zarodników konidialnych i workowych grzybów rodzaju Fusarium wykonywano w latach 2011-2013 od końca maja do połowy lipca, przy zastosowaniu siedmiodniowych pułapek wolumetrycznych typu Hirsta (Burkard Manufacturing Ltd., Wielka Brytania oraz Lanzoni, Bolonia, Włochy).

Pułapki w aktywny sposób zasysają powietrze (10 l/min.) wraz ze znajdującymi się w nim zarodnikami i ziarnami pyłku, które potem osadzają się w środku urządzenia, na taśmie pokrytej substancją lepką na bazie wazeliny. Taśma ta jest przyczepiona do bębna, który obraca się z prędkością 2 mm na godzinę. Pełny obrót bębna trwa 7 dni.

Po upływie tygodnia taśma jest cięta w poprzek na odcinki długości 48 mm, z których każdy odpowiada jednej dobie. Każdy z odcinków jest także dodatkowo przecięty wzdłuż – połowa dobowego odcinka taśmy jest przeznaczana do obserwacji mikroskopowych, a połowa do detekcji molekularnej. Obserwacja zarodników pod mikroskopem pozwala na ustalenie, w którym dniu i o której godzinie zarodniki znajdowały się w powietrzu. Znając prędkość przepływu powietrza można z dużą dokładnością ustalić średnie dobowe stężenie zarodników w 1 m³ powietrza. Pułapki wolumetryczne wychwytują zarodniki różnych gatunków grzybów oraz ziarna pyłku roślin. Zarodniki grzybów rodzaju Fusarium mają charakterystyczną budowę, kształt i określoną wielkość, w związku z czym można je odróżnić od innych sporomorf.

Lokalizacja pułapek wolumetrycznych na terenie Polski

Pułapki wolumetryczne umieszczono w czterech regionach Polski o zróżnicowanych warunkach klimatycznych:

1. Pojezierze Pomorskie i Region Pomorsko-Warmiński (Zakład Doświadczalny Oceny Odmian w Radostowie koło Tczewa);
2. Wielkopolska (Hodowla Roślin DANKO Sp. z o.o. w Choryni);
3. Region Sudecki województwo opolskie- (PPHiU „Arenda” w Charbielinie koło Głuchołaz);
4. Region Karpacki (Krasne koło Rzeszowa; Katedra Biologii Środowiska UR w Rzeszowie).