Aerobiologia w rolnictwie

Aerobiologia jest działem nauki zajmującym się badaniem cząsteczek biologicznych w powietrzu atmosferycznym. Znaczny udział w składzie bioaerozolu mają zarodniki grzybów, w tym gatunki chorobotwórcze wobec roślin uprawnych. Metody stosowane w aerobiologii umożliwiają poznanie składu gatunkowego grzybów i stężenia ich zarodników w powietrzu. Badania są prowadzone przy użyciu różnych typów pułapek pasywnych (grawimetrycznych) i aktywnych (wolumetrycznych, rotacyjnych). Do odczytu wyników stosuje się metody mikroskopowe, serologiczne i molekularne. Szczególnie duże możliwości tkwią w nowoczesnych metodach molekularnych wykorzystujących technikę PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) oraz Real time PCR (PCR w czasie rzeczywistym).

Systemy wspierania decyzji dotyczące ochrony roślin uprawnych wykorzystują w praktyce rolniczej osiągnięcia w dziedzinie nauk aerobiologicznych. Prognozowanie może obejmować wszystkie regiony uprawy danego gatunku roślin. Użytecznym urządzeniem jest w tym przypadku siedmiodniowa pułapka wolumetryczna typu Hirst’a. Obserwacje umożliwiają detekcję zarodników wskazanych patogenów oraz oznaczenie ich stężenia w powietrzu, a na tej podstawie wyznaczenie właściwych terminów ochrony fungicydowej. W ten sposób badania aeromykologiczne są bezpośrednio stosowane w ochronie roślin uprawnych przed chorobami. Ze względu na maksymalizację wykorzystania grzybobójczych własności substancji aktywnych zawartych w fungicydach oraz wskazywanie najlepszego terminu ochrony, systemy tego typu są elementem działań proekologicznych.